Produkcja nowego Mini Minora rozpoczęła się w maju w zakładach w Cowley i Longbridge (Austin Seven). Jego Konstruktorem jest Alec Issigonis, który wcześniej wsławił się udanym modelem Minor, produkowanym od 1948 roku. Po raz pierwszy w świecie zastosowano poprzecznie umieszczony silnik napędzający przednie koła. Skrzynia biegów wraz z przekładnią główną umieszczona jest pod silnikiem w jego skrzyni korbowej. Dało to niespotykanie zwarty układ napędowy. Samochód ma niezależne zawieszenie wszystkich kół na gumowych elementach sprężynujących i samonośne nadwozie. Mimo całkowitej długości zaledwie 305 cm, mieszczą się w nim cztery osoby.
Nowy Oxford V to krewniak Austina A55 z nadwoziem stylizowanym przez Pininfarinę. Zaprezentowano też szybsze i bardziej luksusowe wersje firmowane przez MG, Riley'a i Wolseley'a.
The production version of the Mini was demonstrated to the press in April 1959, and by August several thousand cars had been produced ready for the first sales. The Mini was officially announced to the public on 26 August 1959. Some 2,000 cars had already been sent abroad and were displayed that day in almost 100 countries. The brain child of Alec Issigonis it features a simple but practical two-door body with a 10 in. wheel at each corner, a transversely-mounted 848-cc 34-bhp (net) engine, four-speed gearbox, front-wheel drive and all-independent rubber cone-spring suspension. Also available is an Austin version called the Seven-which is distinguishable by its different grille. Both versions are available in basic and de luxe forms, priced at £497 and £537 resp. (incl. PT).