CWS 1930

CWS na targach w Poznaniu.

CWS T-1 torpedo 1929

W niedługi czas po pierwszej wojnie światowej rozpoczęto prace nad konstrukcją i budową polskiego samochodu osobowego. W zakładach naprawy samochodów wojskowych w Warszawie, nazywających się Centralne Warsztaty Samochodowe (CWS), grupa fachowców podjęła inicjatywę uruchomienia produkcji pojazdów. Pierwszy samochód całkowicie zbudowany w Polsce został wykonany w roku 1925 i w tymże roku wziął udział, z pomyslnym skutkiem, w rajdzie samochodowym dookoła Polski.
Ten pierwszy polski wóz osobowy był wyposażony w silnik czterosuwowy, czterocylindrowy, o średnicy cylindrów 90 mm, skoku tłoka 120 mm i pojemnosci 3 l. Jego moc wynosiła 61 KM przy 3000 obr./min. Kadłub silnika był aluminiowy z wstawionymi tulejami cylindrowymi mokrymi. Głowica żeliwna jednolita dla wszystkich cylindrów. Zawory średnicy 44 mm w głowicy sterowane od wałka rozrządu. Wał korbowy obsadzony w 3 panewkach głównych slizgowych. Sprzęgło jednotarczowe, suche. Skrzynia biegów czteroprzekładniowa z biegiem tylnym. Podwozie ramowe. Rozstaw osi 3,4 m, rozstaw kół 1,4 m. Ciężar calkowity 1150 kg.
Nadwozia były stosowane różne. Jednakże głównie dwóch typów: zamknięte (karety, limuzyny) oraz otwarte (torpedo). Konstrukcja szkieletowa drewniana pokryta na zewnątrz blachą stalową. Instalacja oświetleniowa elektryczna.
W roku 1929 zbudowano 300 samochodów osobowych, przeważnie karet, ponad 100 sztuk samochodów sanitarnych oraz około 150 sztuk silników przeznaczonych do innych celów.
W roku 1930 produkowano także ambulansy pocztowe oraz wykonany został prototyp samochodu CWS z silnikiem osmiocylindrowym T-8-1.
W końcu 1930 roku zapadła decyzja przerwania produkcji samochodów CWS. Ostatnie 60 sztuk karet CWS i kilkadziesiąt silników zbudowano w pierwszej połowie 1931 r. Ogółem produkcja Państwowej Wytwórni Samochodów (tak nazywaly się zakłady produkcyjne od 1928 r.), wyniosła okolo 800 samochodów CWS oraz ponad 200 szt. silników.